Nawożenie malin krok po kroku

Czym, jak i kiedy nawozić maliny, żeby zapobiec występowaniu niedoborów i uzyskać jak najlepsze jakościowo owoce? Poniżej znajdziesz praktyczne rozwiązania dotyczące nawożenia malin.

Dlaczego akurat maliny?

Przeróżne odmiany malin możemy z powodzeniem uprawiać na terenie całej Polski. Maliny są dobrym źródłem witaminy C i błonnika. Jest to rodzaj jagód, które rosną na ciernistych gałęziach przypominających krzew rośliny zwanej krzewem malinowym.

Krzak maliny pochodzi z Ameryki Północnej, ale został rozprzestrzeniony przez ludzi na całym świecie. Maliny rosną dziko, lecz mogą być również uprawiane w ogrodach, lub na polach. Najlepiej rosną, gdy mają dostęp do światła słonecznego, wody i żyznej gleby z dobrym drenażem. Są również bogate w inne składniki odżywcze, takie jak potas, fosfor i wapń. Warto więc przemyśleć ich uprawę we własnym ogródku.

Maliny nie mają szczególnych wymagań uprawowych. Dzięki dobraniu odpowiedniego nawozu będziemy mogli cieszyć się zdrowymi i świeżymi owocami. Istnieją dwa terminy, w których możemy sadzić maliny – wiosna, lub jesień.

• Maliny letnie – Owocujące na pędach dwuletnich raz do roku, od czerwca do lipca.
• Maliny jesienne – Są to maliny powtarzające owocowanie na pędach jednorocznych. Owoce więc zbierać możemy zarówno latem, jak i zimą.

Nawożenie malin – wskazówki

Przed rozpoczęciem nawożenia malin musisz dowiedzieć się więcej o potrzebach tej rośliny. Maliny bardzo źle reagują na zbyt duże dawki azotu w glebie, przez co mogą przemarzać. Niedobór azotu zaś prowadzi do braku makroskładników u malin np. magnezu, czy też fosforu, a ich liście robią się słabe i żółte.

Malina preferuje gleby bogate w próchnicę, lekko kwaśne (5,5-6,5 pH). Potrzeby nawozowe malin nie są trudne do zaspokojenia. Rośliny, aby prawidłowo się rozwijać potrzebują określonych składników pokarmowych. Jeśli gleba jest zbyt kwaśna należy zapewnić jej odpowiedni poziom pH za pomocą wapniowania. W tym przypadku idealnie sprawdzi się wapno magnezowe, które wzbogaci ziemię nie tylko w wapno, a również w magnez. Jeżeli zauważymy niedobory azotu w glebie, możemy zastosować mocznik w celu regeneracji niedoborów.

Nawożenie malin – Jak zacząć?

Przygotowanie podłoża jest kluczowym elementem niezbędnym do uprawy malin. W tym wypadku często stosuje się obornik i inne naturalne nawozy, które należy wmieszać w glebę. Świetnie sprawdzi się również saletra amonowa zawierająca duże ilości azotu. Saletra umożliwia roślinie szybki wzrost, dzięki czemu otrzymamy więcej plonów. Nawóz do krzewów malin należy zacząć stosować kilka dni po posadzeniu. Warto unikać bezpośredniego kontaktu nawozu z łodygami – nawóz może je spalić. Podczas pierwszego roku uprawy malin, warto systematycznie, w odpowiednich dawkach nawozić te rośliny w odstępie od 3 do 4 tygodni wiosną i latem.

Kiedy nawozimy maliny?

Nawożenie malin należy rozłożyć na trzy dawki. Pierwsza dawka powinna zostać zastosowana już wczesną wiosną. Następne zaś w połowie maja, lub na początku czerwca. Najważniejszym składnikiem we wiosennym nawożeniu jest azot. Warto pamiętać, że nie należy jednak stosować azotu w okresie letnim i jesiennym, ponieważ może prowadzić  do uszkodzenia naszych roślin. Raz na 3 lata należy przeprowadzić wapniowanie gleby, w celu utrzymania odpowiedniego pH podłoża.

Na co uważać przy nawożeniu?

Krzewy owocowe malin źle reagują na przenawożenie. Warto pamiętać więc, aby nie przesadzać z ilością nawozu. Jednym z najważniejszych aspektów w uprawie malin, jest ich obserwacja. Skutki przenawożenia będą widoczne gołym okiem. Poniżej kilka symptomów nieodpowiedniej uprawy malin.

• Ubogie plony – Zbyt mała ilość owoców spowodowana jest zazwyczaj niedoborem magnezu.
• Wybujałe krzewy – Zbyt duża ilość azotu powoduje, że nasze krzewy są wybujałe i niestabilne.
• Żółte końcówki liści – Pożółkłe końcówki liści świadczą o niedoborze potasu.
• Żółknące liście – Gdy liście przyjmują żółty kolor, możemy spodziewać się niedoboru azotu.

Metody uprawy malin

Istnieje kilka sposobów uprawy malin. Pierwszy z nich idealnie sprawdzi się wśród amatorów. Jest to metoda krzewów rosnących swobodnie. Pielęgnacja polega tylko na skracaniu i wycinaniu pędów. Za każdym razem po ukończeniu zbiorów wycinamy starsze pędy, aby zrobić miejsce dla nowych, tych owocujących. Młode pędy należy związać na wysokości ok. jednego metra i skrócić ok. 10 cm wyżej.

Kolejną metodą jest prowadzenie malin w formie szpalerowej. Przed rozpoczęciem uprawy malin należy przygotować odpowiednią konstrukcję składającą się z metalowych słupków i trzech drutów odpowiednio na wysokości 15, 30 i 60 cm. Zaletą tej konstrukcji jest łatwość zbiorów, dzięki ustawieniu krzewów łatwiej jest nam się dostać do owoców.

Metoda holenderska jest nieco bardziej czasochłonna. Wymaga rozstawienia dwóch równoległych konstrukcji, które zagwarantują nam jeszcze łatwiejszy dostęp do owoców i pędów. Rusztowanie te wyglądem przypomina poprzednią metodę, lecz stosujemy w niej nie trzy, a jeden drut zawieszony na wysokości ok. 40 cm. Należy pamiętać o pozostawieniu metra odległości w celu posadzenia malin.